Άρθρα
Η νεότερη βραβευμένη ταινία είναι το Los Angeles Bonne Bellezza του Paolo Sorrentino, που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 2013. Αυτή η εποχή, γνωστή ως Οικονομικά Θαύματα, έφτασε στο απόγειό της τη δεκαετία του '60, και αν θυμάστε τη Ρώμη ως το κατεξοχήν σύμβολο του ανεξέλεγκτου πνεύματος της ελευθερίας, της διασκέδασης, της γοητείας και του σκανδάλου, το νέο Endless Area είναι η αδιαμφισβήτητη επένδυση του Los Angeles Dolce Vita. Η ταινία του Federico Fellini κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1960 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, γρήγορα έγινε κοινωνικό σύμβολο, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ιταλική και παγκόσμια ιστορία και κουλτούρα, αλλά δεν υπάρχει καμία παρατήρηση ή αμφισβήτηση. Το εγχείρημα του Fellini, με διευθυντή φωτογραφίας τον Otello Martelli, συμβάλλει σε εκπληκτικά ασπρόμαυρα γραφικά που αυξάνουν την ονειρική ποιότητα της ταινίας.
Προσωπική Κριτική
Το Dolce Σύνδεσμος λήψης εφαρμογής Xon bet Vita του Φεντερίκο Φελίνι στο Λος Άντζελες είναι μια ταινία που ξεπερνά τα όρια του χρόνου, προσφέροντας μια βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης και της κοινότητας. Χρησιμοποιώντας θρυλικές εικόνες, πρωτοποριακούς χαρακτήρες και εκπληκτικά πρότυπα, η ταινία συνεχίζει να φιλοξενεί και να παρακινεί τους θεατές σε όλο τον κόσμο. Ενώ ο ένας παραπονιέται και μπορεί να θυμίζει μια «νέα όμορφη ζωή», προσκαλεί το κοινό να σκεφτεί τις επιδιώξεις του από ευχαρίστηση και απόλαυση.
Ο νέος Αποφασιστικός Ήχος από το Entertainment Information
Εν μέσω της μεταπολεμικής οικονομικής άνθησης της Ιταλίας, το Dolce Vita στο Λος Άντζελες αντικατοπτρίζει μια κουλτούρα που βρίσκεται σε γρήγορη προσαρμογή. Ο Φελίνι της δίνει μια νέα σημασία, προσθέτοντας μια επιφανειακή γοητεία και ένα κρυφό κενό. Η ταινία, που απεικονίζει αντί να καλύπτει τους νέους ανθρώπους της εποχής, τις νέες συνήθειες και ίσως τις υποκριτικές απόψεις, δεν παρέλειψε να προκαλέσει συγκρούσεις και παράπονα, ειδικά από τους πραγματικά παραδοσιακούς. Κάποιοι κατήγγειλαν σκάνδαλο, πολλοί τύποι την κατηγόρησαν ότι παρουσίαζε μια ενθουσιώδη, διεστραμμένη εικόνα της περιοχής, αναμένονταν ακόμη και κοινοβουλευτικές έρευνες, και πολλά σημεία της ταινίας λογοκρίθηκαν κατά καιρούς. Ορισμένες απόψεις, όπως αυτές από κόμματα με εντελώς γυμνό πρόσωπο, προκάλεσαν ένα μεγάλο σκάνδαλο, αν και αυτό που δεν άρεσε ήταν η κριτική και απογοητευμένη άποψη του Φελίνι για τη νέα καταναλωτική κοινότητα της οικονομικής άνθησης και τον πρώτο και σύγχρονο θάνατο της ιδιωτικής σκέψης, που περιελάμβανε επίσης τη νέα συμβολική σχέση με τη θρησκεία. Κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1960 και η ταινία La Dolce Vita (The New Sweet Lifetime) είναι μια ταινία-ορόσημο που επαναπροσδιορίζει την αφήγηση και προσφέρει οπτική αφήγηση.
Τιμητικές διακρίσεις και μπορείτε να τα βραβεύσετε
- Οι νέες ορθολογιστικές δομές από την ενότητα Eur μαζί με την παραγωγή μερικών στιγμών από την ταινία, στην πρώτη σκηνή, όταν το γλυπτό από το Goodness προσπαθούσε να μεταδοθεί από ένα ελικόπτερο στους ουρανούς της Ρώμης, ήμασταν πάντα στην ενότητα Eur όταν ο Marcello πηγαίνει να δει τον συγγραφέα φίλο τους Steiner, στο μπαλκόνι μπορούσες να δεις το φρέσκο, αδιαμφισβήτητο σχήμα του φρέσκου μανιταριού.
- Η ολοκαίνουργια αντιπαράθεση πνευματικών εικόνων με την ακολασία δείχνει μια κουλτούρα διχασμένη ανάμεσα στον τρόπο ζωής και τον μοντερνισμό.
- Μια άλλη τεράστια διαφορά είναι η χρήση τεχνικών, και ως εκ τούτου σε ορισμένες εφαρμογές και τα κοινωνικά δίκτυα που μπορεί να τους παρέχουν τη δυνατότητα να έχουν την κατάλληλη επιλογή για όλα τα γούστα, η προσφορά είναι πολύ πιο ποικίλη, επομένως προσαρμόσιμη και φυσικά θα σας κάνει να μικρύνετε.
- Τοποθετημένο κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής οικονομικής άνθησης της Ιταλίας, το Dolce Vita του Λος Άντζελες δείχνει μια κουλτούρα που βρίσκεται σε ταχεία προσαρμογή.
Με επικεφαλής τον Federico Fellini, ακολουθεί τον blogger Marcello Rubini καθώς περιηγείται στην παρακμιακή νυχτερινή ζωή της Ρώμης και σε πολλούς πλούσιους τομείς. Το επεισοδιακό πλαίσιο της ταινίας και οι σουρεαλιστικές στιγμές κατακλύζουν τους θεατές σε μια σκηνή όπου η ικανοποίηση και η προσωπική κατάσταση συνυπάρχουν. Η ζωή στο Λος Άντζελες Dolce Vita σήμερα προσφέρει μια ρωγμή ομορφιάς και θα σας επιτρέψει να αποκτήσετε αυτά τα προνόμια που συνήθως στερούνται. Μια ανεξέλεγκτη ψυχή μακριά από την ελευθερία, την διασκέδαση και την κομψότητα που έχουν ένα σχεδόν ιταλικό υπόβαθρο που λαχταράμε να βιώσουμε κατά καιρούς. Οι Ιταλοί πιθανότατα θεώρησαν ότι η 8η ταινία του Federico Fellini, και ότι ως αρθρογράφος ειδήσεων (Marcello Mastroianni) που παρασύρεται στα σιντριβάνια με την Anita Ekberg και συμμετέχει στην υψηλή ζωή της Ρώμης, είχε ήδη λάβει υψηλή προβολή.
Τιμές της Ακαδημίας
Όσον αφορά τον τελευταίο κόσμο, ο Μαρτσέλο βλέπει μια νεαρή γυναίκα (Πάολα) στην παραλία, που αντιπροσωπεύει την αθωότητα και την ασφάλεια. Ωστόσο, η αδυναμία τους να μιλήσουν δείχνει την αποξένωσή του από τον έρωτα και το νόημα. Το Dolce Vita του Λος Άντζελες παρουσιάζεται στο κοινό σε δύο γκαλά βραδιές, το πρώτο στο Movies Fiamma στη Ρώμη στις 3 Μαρτίου 1960, και στη συνέχεια στο Καπιτώλιο του Μιλάνου δύο μέρες αργότερα. Αυτό άρχισε να κυκλοφορεί σε όλες τις ιταλικές αίθουσες συναυλιών. Οι νέες ουρές έξω από τα γραφεία ήταν πολύ μεγάλες και, με την πρώτη ματιά, φαινόταν να είναι το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς. Ένας εξαιρετικός Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, ένας καλός Νταβίντ ντι Ντονατέλο, τρεις χρυσές κορδέλες και ένα μεγάλο βραβείο Όσκαρ για καλύτερα ρούχα. Το Dolce Vita του Λος Άντζελες είχε μεγάλη αναγνώριση από κοινό και κριτικούς. Ο νεότερος κριτικός κινηματογράφου του York Moments, Bosley Crowther, επαίνεσε την «εξαιρετικά οπτική προσέγγιση του Φελίνι από μια ολόκληρη λωρίδα μακριά από την γειτονιά μέσα στην ατυχή σκουριά και μπορεί, τελικά, να δώσει μια εξαιρετική, καυστική άποψη για το πρόβλημα του υπερβολικά πολιτισμένου χαρακτήρα του… Ο Φελίνι έχει μια ενθουσιώδη, παράξενη προσοχή, ώστε να αποτυπώνει το νέο, ασυνήθιστο και γκροτέσκο γεγονός, το φρέσκο, αηδιαστικό και παράξενο περιεχόμενο που αποκαλύπτει μια κραυγαλέα ειρωνεία». Το La Dolce Vita σημείωσε σημαντική νίκη στο box office στην Ευρώπη, η οποία έχει πάνω από 13 εκατομμύρια εισιτήρια στην Ιταλία, όπου παραμένει ανάμεσα στις δέκα πιο δημοφιλείς ταινίες της χώρας ακόμα και σήμερα.
Θρυλικές στιγμές και μπορείτε να κινηματογραφήσετε μητροπολιτικές περιοχές
Μια άλλη διαφορά είναι η χρήση της τεχνολογίας, και έτσι για τους χρήστες οι εφαρμογές και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπουν την εύρεση της κατάλληλης επιλογής για όλα τα γούστα, η προσφορά είναι πιο ευρεία, επομένως προσαρμόσιμη και φυσικά μπορείτε να την κατεβάσετε. Μετά τα τρομερά χρόνια της νέας φασιστικής δικτατορίας και την καταστροφή του δεύτερου Πολέμου της Κοινωνίας, η Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 1950 άρχισε να βιώνει μια ισχυρή οικονομική ανάκαμψη, μια φανταστική δεκαετία που οδήγησε στην ταχεία αλλαγή του νέου ύφους από τους Ιταλούς. Η Ιταλία σημείωσε πρωτοφανή κέρδη και εμπορική ανάπτυξη, οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα άρχισαν να εμφανίζονται στο σπίτι και το θρυλικό Fiat 500 κυκλοφόρησε στους δρόμους. Η νέα διάσημη σειρά της Φοντάνα ντι Τρέβι παραμένει η πιο δημοφιλής και πολυσυζητημένη ταινία του κινηματογράφου για την εντυπωσιακή της ποιότητα. Η ταινία του Φελίνι συνέχισε να κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και ένα ενθουσιώδες Όσκαρ για καλύτερα ρούχα, ακολουθούμενο από σχεδόν όλα τα άλλα παγκόσμια βραβεία. Οι ταινίες του Φελίνι έχουν κερδίσει τέσσερα βραβεία Όσκαρ για την καλύτερη παγκόσμια ταινία μεγάλου μήκους, όπως οι ταινίες Los Angeles Strada (1956), Night of Cabiria (1957), 8½ (1963) και Amarcord (1974).
Μετά από τέσσερις υποψηφιότητες για την τιμητική διάκριση της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο Φελίνι κέρδισε την υποτροφία BAFTA το 1987. Ο Φελίνι κέρδισε το βραβείο "Fantastic Lion for a Lifetime Award" του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και το βραβείο "Lincoln Heart" για το βραβείο "Award Movie Award" και το βραβείο "Lincoln Heart" για το βραβείο "Award Movie Award" και τα δύο το 1985. Η νέα αντιπαράθεση από θρησκευτικές φωτογραφίες με ακολασία αντανακλά μια κοινότητα που χωρίζεται από τον πολιτισμό και τον μοντερνισμό. Ο Φελίνι σχεδίασε το "La Dolce Vita" ως μια κριτική από τον υλισμό και μια αντανάκλαση της ανθρώπινης κατάστασης. Η ακλόνητη απεικόνισή τους από τον ηδονισμό είναι πραγματικά σέξι και προσφέρει θλιβερές, συναρπαστικές στιγμές, ώστε να μπορείτε να λαμβάνετε υπόψη τις σκέψεις και τις επιθυμίες σας. Ο Μαρτσέλο (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι), ένας σπουδαίος συγγραφέας ταμπλόιντ, κινείται από πολυτελείς εκδηλώσεις, προσωπικές περιπέτειες και φευγαλέες στιγμές ενδοσκόπησης.